انواع عربیکا

 

برای درک انواع قهوه عربیکا، فکر کردن به گیاه رایج دیگری با طعم‌ها، بافت‌ها و ویژگی‌های فیزیکی متفاوت، مانند قهوه، مفید است: سیب. ننه اسمیت، رد دلیشز، گالا، بریبرن، مک‌اینتاش - همه آنها متعلق به یک گونه هستند اما از نظر ژنتیکی به اندازه کافی متفاوت هستند تا طیف وسیعی از شخصیت‌های با مزه را بیان کنند..

گونه ها و ارقام بی شماری در گونه های گیاهی عربیکا وجود دارد، اگرچه همه آنها ریشه های یکسانی دارند. ژنتیک یکی از بسیاری از متغیرهایی است که بر طعم و کیفیت قهوه تأثیر می گذارد. در حالی که می توانند پیش بینی کننده باشند، شاخص کاملی برای یک جام یا امتیاز نیستند. علاوه بر شجره خود قهوه، عوامل خارجی مانند تروآر، رسیده بودن چیدن، فرآوری پس از برداشت، خشک شدن، ذخیره سازی و برشته کردن و دم کردن طبیعی تأثیر قابل توجهی بر طعم قهوه دارند.

«تنوع» اصطلاحی است که برای توصیف سویه‌ای از خانواده گیاهی استفاده می‌شود که به‌طور طبیعی وجود دارد و به‌جای مداخله‌ی انسان به‌دلیل تلاقی طبیعی یا جهش ایجاد می‌شود. آن را با ارقام مقایسه کنید، که یا انتخاب شده اند یا عمداً برای استفاده از ویژگی های مفید مانند بهره وری، مقاومت به خشکی، یا قد کوتوله به صورت متقابل انتخاب شده اند.

در داخل اتیوپی، بسیاری از گونه‌های وحشی «بومی» یا وحشی لوبیا عربیکا وجود دارد که در شرایط جنگلی رشد می‌کنند. «انواع موروثی» نیز نامیده می‌شود، یک اصطلاح تا حدی گمراه‌کننده که عموماً برای توصیف فهرست گسترده‌ای از قهوه‌های بومی اتیوپی استفاده می‌شود که در کشورهای دیگر قهوه‌کار کاشته نشده‌اند. (این کار دشواری است زیرا اغلب به میل خود برای قهوه های اتیوپی استفاده می شود، اگرچه بسیاری از انواع قهوه که امروزه در اتیوپی رشد می کنند ارقام، انتخاب ها و هیبریدهای مدرن تر هستند.)

با این حال، به طور کلی، قهوه عربیکا اتیوپی با سایر کشورهای در حال رشد متمایز است: هنگامی که به عنوان قهوه شسته فرآوری می شود، بسیاری از انواع عربیکا دارای نت های گلی، چای مانند، علف لیمو، عسل، میوه هسته دار یا مرکبات هستند.

دو گونه دیگر از برجسته ترین انواع قهوه عربیکا بوربون و تایپیکا هستند. تایپیکا نتیجه ژنتیکی یک درخت قهوه است که از اتیوپی دزدیده شده و در یمن کاشته شده است، برای تطبیق با آب و هوای آن جهش می یابد و سپس بریده های آن به سرقت رفته و در جزیره جاوه اندونزی کاشته می شود، جایی که دوباره برای زنده ماندن جهش می یابد. بریده های گیاه تایپیکای جاوه ای در نهایت به عنوان هدیه به پادشاه فرانسه اهدا شد. گیاهی که او در گلخانه اش نگهداری می کرد، منبع بیشتر قهوه کاشته شده در سراسر قاره آمریکا در قرن هجدهم در نظر گرفته می شود. (این گیاه با استعداد به نام درخت نجیب شناخته می شود.) تایپیکای ژنتیکی خالص تا حدودی چالش برانگیز است، اگرچه در اکوادور، پرو، و مکزیک و در میان جاهای دیگر در آمریکای لاتین رشد می کند. مدت‌ها تصور می‌شد که شکلاتی رو به جلو با نت‌های میوه‌ای قرمز تیره مانند گیلاس رسیده و مغز بادام مانند دارد.

تنوع بوربون به همان روش تایپیکا شروع شد: انتخاب شدن از مزرعه ای در یمن. با این حال، به جای کاشته شدن در جاوه، در قرن هجدهم به Île Bourbon (که اکنون Reúnion نامیده می شود) برده شد و برای سازگاری با محیط جدید خود جهش یافت. گونه Bourbon هنوز هم معمولاً رشد می کند، به ویژه در السالوادور، رواندا و بوروندی برجسته است. بوربون به خاطر مشخصات شیرین و متعادل خود شناخته می شود، با نت های معمولی کره، کارامل، بادام، بادام هندی و شکلات

فروش قهوه  مرغوب به صورت عمده و یا بسته بندی شده